De Schwedagon pagode

Natuurlijk waren we al vroeg wakker, maar met een bak koffie konden we eens serieus alle rommel die we gemaakt hadden gisteren gaan ordenen, zodat ik weer iets kan vinden.
Vandaag gingen we naar het hoogtepunt van Yangon (deze stad heet nu Yangon, ik zie dat dit blog de oude naam van de stad, Rangoon, gebruikt).
We lieten ons met een taxi naar de pagode brengen, gelukkig maar want het was erg ver. Het verkeer stond overal en nergens vast dus het was best een lange rit. Maar deze tempel is alle moeite waard!
De Schewedagon is een grote stoepa met op het terrein er omheen allerlei andere tempels, pagodes en stoepa's. De sfeer is zo uniek, heel veel mensen komen hier bidden en alles maar ook socializen.
Ik werd al bijna meteen aangesproken door een monnik die mij een appel aanbood. We hebben met hem en zijn maat bijna een half uur zitten kletsen, echt zo leuk. Die ene was een jaar of dertig, die ander was 67 en pas tien jaar monnik, daarvoor was hij werkzaam in de bankwereld. Het is wel een switch van uitersten!
Tegen lunchtijd begon ik me zorgen te maken om het gerommel ter hoogte van mijn maag, ik wist inmiddels dat er in de hele pagode niets te koop was en voorlopig waren wij hier nog lang niet uitgekeken. Op het moment dat ik dit bedacht zei Conny:'ik ga eten'. Huh? Zij was een tempel ingelopen waar allerlei vrouwen gezellig met elkaar op de grond zaten te eten. Een vrouw bood haar aan om mee te eten en toen wij beiden gehoor gaven aan deze uitnodiging kwamen er van alle kanten pannetjes met eten, iedere vrouw hier wilde dat we speciaal van haar gerecht zouden eten. Dit was zo ontzettend gaaf! Ik vond het overigens niet echt lekker maar de sfeer en de gezelligheid maakten alles goed. Er was rijst en dus tig prutjes er bij, echt zo grappig.
We hebben ieder vierkante milimeter van het tempelterrein onderzocht, alle stoepa's, alle Boeddha's, alles. Ik vond het allemaal geweldig.
We gingen daarna een kijkje nemen bij het koninklijke meer. Tenminste, dat leek leuk. Maar eigenlijk vonden we daar alleen maar een soort tuincentrum, we zochten een bankje om even te gaan zitten en te niksen. Alle bankjes echter stonden precies zo geplaatst dat je net nergens uitzicht op had. Het meer was te groot om er om heen te lopen dus we zijn terug gegaan naar de ingang van het park want daar hadden we een restaurant gezien en wij wilden wel eens een bak koffie. Dit restaurant bleek een soort luxe snackbar bij een zwembad. Ze hadden koffie dus dat maakte voor ons verder niet uit, integendeel, we konden het Birmese zwemleven gaan bekijken. De conclusie dat Birmezen niet kunnen zwemmen is niet overdreven, ze bleven ook angstvallig allemaal aan de rand van het zwembad hangen. Maar ze hadden veel pret en het was leuk om te zien. Ook leuk was dat, terwijl wij hier onder het afdak zaten er een stortbui van jewelste viel! We zullen het weten dat we in de regentijd reizen. Maar dat is lekker helemaal geen probleem als er per dag 1 zo'n bui valt, zeker niet als wij dan net een soort van binnen zitten. We zagen verderop een regenboog en bestelden nog maar een ijskoffie.
Al met al was de middag zowat om. We besloten om terug te gaan naar de pagode aangezien die ook heel leuk zou zijn in het donker, mooi verlicht enzo.
Klopt! Het was weer geweldig, nog leuker bijna dan overdag. Het was wel veel drukker, een eindeloze stroom mensen schuifelde om de stoepa heen. Wij hebben ook een rondje gedaan en zijn toen gewoon gaan zitten om het allemaal te zien en te beleven. Dit was zo GAAF!
Helemaal blij en tevreden lieten we ons in een taxi zakken en in het hotel hebben we vanavond maar wel gegeten en van een biertje genoten.