Groeten vanuit Yangon, Birma

Pfff, het heeft even geduurd voor ik een computer heb gevonden die werkt, maar hier ben ik dan!
Onze heenreis is voorspoedig verlopen, afgezien van de bestelde dollars ophalen bij het GWK kantoor op Schiphol. In Birma kan je alleen terecht met gloednieuwe, smetteloze dollarbiljetten, deze had ik besteld maar dit was kennelijk niet doorgedrongen. De mevrouw die ons hielp had denk ik haar dag niet, ze wist niet waar ze het zoeken moest, liep verschillende keren weg en zocht zich een ongeluk naar nieuwe biljetten. Ze deed wel enorm haar best, dat wel, maar het duurde lang en we waren al erg laat omdat wij dachten dat dit kantoor voorbij de douane was. We waren dus al langs de douane gegaan voor we erachter kwamen dat we weer terug moesten, wat op zichzelf geen enorm probleem is maar er stonden overal ellenlange rijen.
Dus toen moesten we ons erg haasten, weer door de douane, snel nog een sigaretje roken en we konden zo doorlopen het vliegtuig in.
We moesten overstappen in Guangzhou, in het zuiden van China. Dit liep allemaal prima. Totaal kapot arriveerden we in Yangon. Gelukkig had het hotel dat we geboekt hadden iemand gestuurd om ons op te halen.
Die middag zijn we zo maar aan de wandel gegaan, half en half met het plan om langs de rivier te gaan lopen. Het had heel wat voeten in de aarde voor we ook maar een spoor van de rivier vonden en toen zaten we op een soort containeroverslagterrein. Het is weer eens een heel andere dimensie aan een toeristische wandeling.
We zagen hier wel al snel de Botataung tempel, deze zijn we gaan bezichtigen, de eerste deze reis, er zullen er nog veel volgen! De sfeer is echt zo leuk, het is op en top genieten.
Na dit cultureel religieus uitje wisten we ook waar we waren en we zijn op zoek gegaan naar het Strand Hotel, het is al zo'n beetje een traditie aan het worden voor ons om in ieder geval een keer ergens zeer deftig iets te drinken. Dit hier is een koloniaal hotel waar heel veel beroemdheden hebben gelogeerd in een ver en grijs verleden. Na de onafhankelijjkheid (ongeveer 1948) is het in eerste instantie helemaal verwaarloosd maar een jaar of tien geleden is men aan het restaureren geslagen en nu is het weer een sterren hotel. Reuze deftig inderdaad, en daar zaten wij, inmiddels toch al viezig en heel vermoeid, achter een groot glas bier!
Conny wist gelukkig de weg terug te vinden en we rolden vroeg ons bedje in.