Via Pindaya naar Kalaw

Vandaag gingen we op de luxe toer hoor, met een auto met chauffeur omdat we niet alleen naar Kalaw (wat onderstaand kaartje niet wil vinden, vandaar dat ik een plaatsje in de buurt heb gekozen als locatie) wilden reizen maar onderweg moesten en zouden we Pindaya bezoeken.
En dat was de moeite meer dan waard. Onderweg liet Conny de chauffeur heel vaak stoppen om foto's te kunnen maken van alles wat er op en naast de weg gebeurde. Dit ging voornamelijk om allerlei agrarische activiteiten die op nogal middeleeuwse wijze uitgevoerd werden. De grap was wel dat er heel veel bloemkool werd gerooid en verplaatst, en hoewel het er inderdaad pittoresk uitzag, begon het meer en meer te lijken op een bloemkool obsessie van haar kant.
Pindaya was geweldig! Het is een grot, vrij hoog op een heuvel, waarin heel veel mensen en bedrijven een Boeddha achterlaten, de eerste aanblik was overweldigend. Bij de laatste telling is gebleken dat er meer dan achtduizend staan, maar niemand weet wanneer die telling is geweest, en aangezien er steeds beelden worden bijgeplaatst zijn het er nu dus meer dan dat. In eerste instantie zagen we een enorme berg goeden Boeddha's, niet dat ze lukraak zijn opgestapeld hoor, ze zijn netjes neergezet boven elkaar. Daarachter is een doolhof aan Boeddhabeelden. In deze ruimte zijn ze allemaal min of meer hetzelfde, alleen de grootte verschilt. Imun (de zuster van de eigenaar van het reisburootje waar we deze trip geboekt hebben, zij is mee omdat ze haar Engels moet verbeteren) wees ons een meditatiegrot, een opening van ongeveer driekwart meter hoog waar we ons met moeite doorheen wurmden. We kwamen in een ruimte van ongeveer drie bij drie meter waar verschillende Boeddha's stonden. We zaten net goed en wel toen er een stuk of wat mensen bij kwamen, die eerst vol overgave gingen bidden maar toen dat afgerond was wilden ze wel heel graag met ons op de foto. Het was een beetje gehannes met al die mensen in dat kleine hokje (het was maar een meter hoog) maar de foto's kwamen er!
Ik heb mezelf even verloren in het doolhof, de sfeer was echt geweldig. Hierachter lagen nog wat ruimtes, maar daar was het allemaal veel meer aangelegd en ik denk dat als er nu Boeddha's bijgeplaatst worden dat dat dan daar gebeurt. Het was er minder sfeervol maar als er steeds maar meer beelden bijkomen dan zal het hier over een tijdje net zo leuk zijn!
De rest van de middag hebben we gebruikt om Kalaw te onderzoeken en een paar vergeefse internet pogingen te doen.
Vandaag hebben we een trekking gedaan. We zijn om acht uur gestart en toen was het al bloedheet. Het was wel heel mooi, het plaatsje ligt in de bergen, een voormalig hill-station van de Britten, en dat betekende dus dat we nogal wat omhoog en omlaag hebben gelopen. Er groeit hier veel thee en de oogst was in volle gang, alles met de hand natuurlijk, en alles moet op de rug van de dames naar de dorpen gebracht. Wat een slavenwerk.
We hebben verschillende dorpjes gezien, het is hier nogal afgelegen en op dit moment rijden er nog geen pickups omdat de weg nog niet begaanbaar is.
We lunchten op een heuveltop met geweldig uitzicht, daarna ging het over de 'grote weg' dit is een breed onbegaanbaar modderpad, terug naar de stad.
Daar zouden wij wel even een bus regelen voor morgen, we willen naar Bago. Nou mooi niet, we hebben het overal gevraagd maar er gaan echt alleen maar nachtbussen. He verdorie, we hebben eigenlijk geen tijd meer om hier nog een dag te zijn. We piekeren en peinzen en uiteindelijk hebben we dan toch een idee: we gaan morgenavond dus met de nachtbus maar we reizen dan bij aankomst in Bago, meteen door naar Kyaitho.