Het Inle meer

We waren gisteren evengoed om half negen al wakker.
Na het ontbijt hebben we alle incheckadministratie gedaan en toen zijn we op de fiets gestapt om ... tsja, wat wilden we eigenlijk doen? Met een ijskoffietje hebben we besloten om eerst maar naar het zeer fotogenieke klooster te gaan waar we allebei al tig foto's van hadden gezien. Op de één of andere manier wekt dat verwachtingen maar het klooster was dus helemaal niet zo glamour achtig, het was klein en zelfs een beetje vervallen. Ik 'miste' ook een beetje de kermis er omheen waar we in Bagan zo aan gewend zijn geraakt.
Maar de ovalen ramen waren er en bij gebrek aan monniken zijn we er zelf maar in gaan zitten voor de foto.
We vonden het tijd worden voor de lunch, op zoek naar een restaurantje gingen we echter eerst even informeren bij een reisbureau of de plannen die wij hebben voor negen en tien oktober uitvoerbaar zijn.
Ja, dat zijn ze en ja, (onze volgende vraag) zeker kunnen jullie vanmiddag het meer nog op! Sterker nog, jullie hebben mazzel want er is vandaag festival in Ywana. Huh? We wisten dat het festival in deze periode was, daarom zijn we hier nu, maar verschillende bronnen hebben ons er van overtuigd dat het overmorgen begint! Nee, vandaag. Hupsakee, de boot in. En dat was zo ontzettend gaaf. Afgezien van het feit dat de lunch er voorgoed bij ingeschoten is hebben we één van de leukste middagen gehad die je op reis kan hebben.
Het idee van dit festival is dat er vier Boeddha's een reis gaan maken in een boot waarbij ze in alle tempels in alle dorpen een nachtje gaan logeren. Toen we in Ywama aankwamen zagen we al twee processie boten en heel veel bootjes met publiek. In het daaropvolgende uur liep het kanaaltje helemaal vol, de oevers stonden ook overvol. Er waren heus nog wel wat westerse toeristen, afgezien van ons, maar de overgrote meerderheid waren mensen uit de omliggende dorpen. We werden vermaakt met muziek en dans en we namen een kijkje in het klooster waarvoor de grote processie boot is aangelegd.
Er kwamen er een stuk of tien lange smalle boten aan, één uit ieder dorp met hun eigen kleur parasolletjes. Die boten werden voortbewogen door 'eenbenige' roeiers. Ze hebben heus wel twee benen maar ze gebruiken er één om te roeien. In het dagelijks leven is dat handig want dan hebben ze hun handen vrij om te vissen. Nu zijn die boten onderdeel van het festival en aan het eind daarvan, over een maand of zo zijn er roeiwedstrijden.
Toen kwam er nog een processieboot aanvaren en daarop zaten de vier Boeddha's, nou ja, goudklompen, uit verering plakken gelovigen goudvelletjes op de beelden en deze zijn zo geliefd dat er van het oorspronkelijke beeld niets meer te zien is. Maar heilig zijn ze wel en iedereen die daar kans toe ziet gaat door de knieën en bidt, helemaal gelukkig dat ze bij dit moment kunnen zijn. De loeizware beelden werden overgeheveld op de grootste boot en die voer weg. Met daarachter de duizenden (echt het waren er zo veel) bootjes met publiek. Wij voegden ons er ook bij en rustig aan dobberden we richting het meer. Dit was zo ontzettend leuk, die hele massa mensen vooral en de echtheid, super om mee te maken.
Vandaag zijn we op de fiets een rondje om het meer geweest. De omgeving is absoluut de moeite waard, het weer was prachtig dus daar gingen we.
Tijdens de lunch hadden we besloten om te proberen ons te laten overzetten zodat we aan de andere kant van het meer terug konden fietsen. Dat ging zeer makkelijk, dus daar zaten we weer, nu met fiets en al in zo'n bootje.
Aan de andere kant was het wat heuvelachtiger, dus dat fietste iets minder relaxt. We moesten even schuilen voor een plensbui en later bleek dat het wegenonderhoud hier echt te wensen overlaat. Onder de bagger kwamen we weer in het guesthouse aan. Maar het was weer een geweldige dag en nu lijkt het er zelfs op dat de verslagen gepost kunnen worden! Werkend internet, wat kan een mens nog meer wensen?