Even een dag geen tempels

Nadat we gisterochtend jullie op de hoogte hebben gebracht van onze avonturen zijn we aan de wandel gegaan naar het treinstation. We wilden namelijk een rondje met de trein, de Circulair train. Die boemelt door alle voorsteden van Yangon.
Op de plattegrond die we hebben staat het station heus wel aangegeven maar inmiddels zijn we er toch wel al achter dat dit kaartje af en toe een tikkie te schematisch is. Na een flinke wandeling meenden we er te zijn en we vroegen aan een oud dametje dat limonade zat te verkopen of dit het station was, want het zag er niet echt zo uit. Maar het dametje bevestigde het en wij liepen het terrein op. Heel vreemd, het leek meer een soort markt hal, er waren wel veel loketten met dranghekken er voor maar het was compleet uitgestorven. Opgetogen dat we toch weer gevonden hadden wat we zochten zijn we eerst iets gaan drinken. Toen we naderhand bij een loket een kaartje wilden kopen zei de medewerker uiteraard dat dit helemaal het station niet was, we moesten nog een minuut of vijf verder lopen. Hmmm.
Ergens had ik toch het idee dat dit een soort van toeristische attractie was, maar afgezien van ons zat er nog één westers stel en verder alleen maar forenzen. De wagon zag er ongeveer zo uit als die van het stoomtreintje tussen Hoorn en Medemblik en de trein ging geen sikkepitje sneller. Hij stopte ook om de drie minuten bij een stationnetje en overal stapten mensen in en uit, nee deze lijn werd echt gebruikt.
Ik moet helaas zeggen dat ik van het eerste uur niet veel meegekregen heb, ik had slecht geslapen en nu vielen mijn ogen gewoon dicht. De laatste twee uur heb ik wel bewust meegemaakt, het was echt heel leuk, we waren toen inmiddels zo'n beetje op het platteland aangekomen en de stationnetjes werden steeds kleiner en eenvoudiger. Op één van die stations was net een markt gaande, de groenteverkopers zaten tot op drie centimeter van de trein en de markt werd druk bezocht.
We hebben zo'n drie uur geboemeld en dus een stuk van Yangon gezien dat niet al te veel gemeld wordt in de reisgidsen, erg leuk.
Het was al over vieren en wij moesten nog wel lunchen, dit hebben we gedaan in de koffiecorner van een groot warenhuis en na de lunch hebben we alle vijf verdiepingen van deze winkel bekeken. Ik vind het altijd leuk om dat te bekijken, wat is hier hip en wat voor andere producten worden er verkocht. Alleen is dit wel voor de rijke bovenlaag van Myanmar, de gemiddelde Birmees zal dit allemaal niet kunnen betalen vermoed ik.
Daarna was de dag al weer een heel eind heen om en we gingen een biertje drinken op de veranda van ons hotel. Op dat moment begon het te regenen en dat is niet meer gestopt tot wij al lang en breed in bed lagen.
O ja, het is ook leuk om Conny haar verslagen te lezen, zij onthoudt en beschrijft soms weer net andere dingen als ik (connyopreis.waarbenjij.nu).