De grote zittende boeddha

Boeddhadag, grote zittende Boeddhadag.
Hier wilde ik al heen sinds ik de eerste keer in China was en nu sta ik voor de deur! Stuiterend van pret liepen we door de entree. En het was ook nog eens super lekker weer! Zonnetje, aangename temperatuur en de korte broek aan de billen!
En hij is indrukwekkend! Zeventig meter hoog, ogen zijn tien meter breed en er passen zes mensen op de nagel van zijn grote teen! We kwamen op oorhoogte aan lopen en sloegen gelijk als mallen aan het fotograferen vanzelf.
Er zijn smalle trappen uit de rotsen gehakt waarop we de afdaling maakten zonder er voor in de rij te hoeven staan! Meestal is het hier kennelijk veel drukker.
Vanaf zijn voeten is het ook geweldig.
Na de lunch zijn we met een bootje de rivier op gegaan om het gevaarte van iets verder af te kunnen zien!
De volgende dag was het weer als vanouds regenachtig.
Via een ingewikkelde bus/taxi constructie bereiken we de kabelbaan van Emei Shan, precies waar we wezen wilden.
We beginnen met een vette friet lunch. Erg vet maar lekker licht gekruid.
De Wannian tempel is het klimmetje dubbel en dwars waard.
De volgende bezienswaardigheid ligt eindeloos veel trappen lager en is  ... het net niet. Of wij konden het niet vinden dat kan ook. Maar goed we moesten dus wel al die trappen weer op. Zo komt het er niet erg van om uit te rusten op vakantie, voor mijn rust kan ik beter naar de sportschool, zo zwaar als de klim terug was.
Toch een heerlijke dag gehad.