Antigua is helemaal geweldig

Nadat we alle 'zakelijke' aangelegenheden (bank, was weg brengen) hadden afgehandeld gingen we op de toeristische toer. Antigua is een stadje dat zich nog helemaal in koloniale stijl bevindt en waarbij door de aardbevingen door de eeuwen heen ook het nodige in puin ligt. De combinatie hiervan is heel bijzonder, bijvoorbeeld de kathedraal, het voorste deel is weer opgebouwd en doet dienst als kerk maar het grootste deel ligt in puin een daar was het leuk struinen, tussen de brokstukken staan nog delen van muren en alles bij elkaar is geweldig! We bezochten ook enkele musea en veel galerieën en winkels.
Het was weer een geweldig leuke dag.
De volgende dag gingen we dapper op pad om naar Cerra de la Cruz te gaan, dit is een uitkijkpunt ergens op een berg. We bezochten volgens plan eerst het Capcucinas klooster, wat daar van over is dan en dat is heel bijzonder. Tevreden gingen we op zoek naar het bergpad. Maar ... aan de overkant van de straat zagen we een museum dat interessant leek dus dat gingen we eerst bekijken. Uren later strompelden we hongerig naar buiten. Dit was zo ongelofelijk leuk! Het zijn verschillende musea achter elkaar en wij hebben ze allemaal uit en te na bekeken! De uitgang was in een heel andere staat en we hadden geen idee waar we waren. We zijn toen in zo'n vrolijk gekleurde bus gestapt in de hoop dat die naar het centrum zou gaan. Voor ons gevoel werden we er zomaar ergens uitgezet maar daar was wel een eettentje en dat was de bedoeling van ons ritje. We hebben daar onbehoorlijk zitten schrokken van enorme borden 'super nacho's', we aten tot we niet meer konden en toen waren we nog maar op de helft. Om uit te buiken hebben we daar ook een soort siësta genoten, zitten, niksen en schrijven. En we hebben plannen gemaakt voor morgen, waar gaan we heen en hoe.
Toen we onszelf weer terug hadden gevonden en wisten waar we waren hebben we vervoer geregeld voor morgen, we gaan naar zee, de Stille Oceaan checken.
Om het af te leren zijn we nog één ruïne gaan bekijken hoewel daar nauwelijks tijd voor was, twintig minuten voor sluitingstijd kwamen we aan. Het was wel een mooie, enorme brokken puin en toch weer overal gangetjes waar we eigenlijk door wilden ...
Ik vind het evengoed nog wonderlijk hoeveel er staat als je bedenkt dat het meeste al 230 jaar geleden is verwoest en er pas de laatste 20 jaar of zo iets mee gedaan wordt in toeristisch opzicht.
Na de overdreven lunch hebben we geen trek in eten en we storten neer op een terras voor bier en Wifi!