Flexibele dienstregelingen.
Blijf op de hoogte en volg Irene
16 Oktober 2015 | Indonesië, Sanur
Donderdag gingen we maar weer eens met openbaar vervoer op pad.
Dat wil zeggen: we zochten en vonden een bemo maar voor een paar euro werd dat privé vervoer. Nou ja, ook goed, dat scheelt een keer overstappen.
In Semarapura bezochten we het voormalige paleis van Klungkung, wat er nog van over is tenminste nadat de Nederlandse kolonialen de boel vernield hebben. Twee gebouwen zijn nog in mooie staat, vooral de plafondschilderingen zijn bijzonder: er wordt onder andere gemeld wat de straffen zijn voor verschillende vergrijpen en ze waren niet misselijk toentertijd: voor winden laten in het openbaar haalden ze via de anus je darmen er uit!
Verder was er zo te zien niet veel te doen dus we zochten vervoer terug: vanaf nu zijn wij de schrik van degenen die de dienst regelingen maken, ook nu ging de bus naar waar wij heen moesten en niet naar waar in principe de bedoeling was.
's Middags hebben we door de rijstvelden gewandeld, onwijs mooi.
's Avonds zijn we naar een kecak dans voorstelling geweest heel apart vooral door het acapella (?) koor van ongeveer honderd mannen.
Vrijdag gingen we verhuizen, deze keer naar Sanur, een kust plaats waar we niet overdreven veel zin in hadden maar die een stuk dichter bij de luchthaven ligt. Want ja, die realiteit dringt zich ontegenzeggelijk op, ik moet morgen naar huis.
's Middags hebben we op het strand gelegen, ff tijd om te relaxen (en iets anders is hier niet te doen).
Wij gaan nog een laatste potje Yahtzee spelen en morgen ... BAH.
Dat wil zeggen: we zochten en vonden een bemo maar voor een paar euro werd dat privé vervoer. Nou ja, ook goed, dat scheelt een keer overstappen.
In Semarapura bezochten we het voormalige paleis van Klungkung, wat er nog van over is tenminste nadat de Nederlandse kolonialen de boel vernield hebben. Twee gebouwen zijn nog in mooie staat, vooral de plafondschilderingen zijn bijzonder: er wordt onder andere gemeld wat de straffen zijn voor verschillende vergrijpen en ze waren niet misselijk toentertijd: voor winden laten in het openbaar haalden ze via de anus je darmen er uit!
Verder was er zo te zien niet veel te doen dus we zochten vervoer terug: vanaf nu zijn wij de schrik van degenen die de dienst regelingen maken, ook nu ging de bus naar waar wij heen moesten en niet naar waar in principe de bedoeling was.
's Middags hebben we door de rijstvelden gewandeld, onwijs mooi.
's Avonds zijn we naar een kecak dans voorstelling geweest heel apart vooral door het acapella (?) koor van ongeveer honderd mannen.
Vrijdag gingen we verhuizen, deze keer naar Sanur, een kust plaats waar we niet overdreven veel zin in hadden maar die een stuk dichter bij de luchthaven ligt. Want ja, die realiteit dringt zich ontegenzeggelijk op, ik moet morgen naar huis.
's Middags hebben we op het strand gelegen, ff tijd om te relaxen (en iets anders is hier niet te doen).
Wij gaan nog een laatste potje Yahtzee spelen en morgen ... BAH.
-
16 Oktober 2015 - 14:12
Eugenie:
Wat een luguber verhaal als straf voor het winden laten :(
Tjee Irene, times flies .........
Geniet van je laatste relaxmomenten en een goeie terugvlucht.
Ik zie je maandag :) -
16 Oktober 2015 - 14:24
Conny Verdult:
Jammer hoor. We hebben hier een beetje last van de afscheidsblues en deze plaats leent zich daar uitstekend voor. -
17 Oktober 2015 - 21:03
Ans Zonneveld:
Goeie reis, hoe erg het ook is, maar je hebt het wel gehad!!!
groetjes Ans. -
18 Oktober 2015 - 04:43
Conny Verdult:
Hé reismaatje, ik zit op het vliegveld. Als ik straks vertrek, kom jij zo'n beetje aan. lk hoop dat je een goede vlucht hebt gehad. Groetjes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
