Labuan Bajo

Aangezien we de dag er voor de schoolkinderen hoorden zingen en bidden gingen we vrijdag al heel vroeg uit bed om dit met eigen ogen te zien. Keurig netjes verzamelden zij zich op het schoolplein onder het balkon waar wij zaten te ontbijten en het gezang begon, het bidden volgde en ze deden allemaal braaf mee.
Gelukkig waren wij erg vroeg op en klaar want de bus die we voor min of meer negen uur hadden afgesproken was er om twintig voor acht. We hadden wel al gehoord dat het acht uur zou worden maar het woord punctualiteit krijgt hier een extra dimensie ...
Het was tamelijk luxe vervoer, we hadden riant beenruimte en we werden afgezet voor het hotel dat we uitgezocht hadden. Een duur hotel voor ons doen maar ach ze hebben maar 1 nacht ruimte voor ons en het uitzicht is zo geweldig, we doen het.
De rest van de middag spenderen we aan het zoeken en boeken van een boottocht, een ander hotel voor morgennacht (dat is zo te zien de aller goedkoopste van het hele eiland terwijl we eerst in een voor ons doen dure zaten, van het ene uiterste in het andere).
Met een biertje genoten we van de zonsondergang.
Zaterdag stond in het teken van de verhuizing van 1 van de duurste naar zo'n beetje het goedkoopste en naar we later hoorden, het oudste hotel van Labuan Bajo.
Vervolgens gingen we op zoek naar een grot. Op het heetst van de dag. En wij vonden het nodig om te gaan lopen ... Tot onze verdediging moet ik wel zeggen dat uit de aanwijzingen die we hadden zou kunnen worden opgemaakt dat het op loopafstand lag. Dat was niet waar.
Voor de laatste paar kilometer zijn we achter op een brommertaxi gestapt.
Het was alle moeite wel waard, het was een mooie grot en de gids wist veel te vertellen. Terug zijn we mee gereden met iemand die zei dat hij een taxi was, hij heeft ons keurig afgezet waar wij wilden maar hij wist kennelijk niet wat hij er voor moest vragen want dat bedrag was wel erg laag.

De komende vier dagen zitten we op zee, dus een volgend stukje van mij komt er even niet dus tot de zevende of de achtste.