weer veilig (en gezond) thuis

Het is toch wat, zijn we vier weken op reis, overal en alles gegeten, op straat, in t station, nergens last van. Dan eten we de laatste avond in een netjes restaurant, vegetarisch nog wel, en worden we allebei ziek.
's Nachts begon het met misselijk en overgeven en daarna kramp en om de haverklap naar de wc!
Helemaal brak strompelde ik om een uur of zeven naar het busstation, gelukkig was dat niet ver van ons hotel. De bus kwam al vlot en de chauffeur schreeuwde: 'airport' zodra hij me zag, ik zat goed. Afscheid nemen moest heel snel gebeuren, want hij wilde heus wel stoppen maar niet wachten. Een snelle knuffel, beterschap alle twee, en hup de bus in.
Het is zo goed gegaan samen, we wilden ongeveer dezelfde dingen, kunnen samen pret maken en zijn beide niet van plan om in paniek te raken als het eens niet over rolletjes loopt (de paspoortenaffaire), echt voor herhaling vatbaar!
De bus deed er tegen alle berichten in maar een half uur over naar het vliegveld dus daar kon ik een poosje gaan zitten wachten. Ik heb alle beschikbare toiletten met een bezoek 'vereerd' en de laatste dongetjes (Vietnamees geld) opgemaakt.
Ik had gelukkig een plaatsje aan het gangpad geregeld maar het vliegtuig was lang niet vol dus de stoel naast mij was ook leeg. Op de één of andere manier wist ik mezelf zo op te vouwen dat ik kon liggen in een houding die niet eens heel oncomfortabel was! De vliegreis (naar Moskou)duurde ruim tien uur en ongeveer halverwege bleek dat ik water weer gewoon kon verdragen zonder te verrekken van de buikkramp! Beter!
In Moskou leek de vlucht naar Amsterdam in eerste instantie onder de wet op de staatsgeheimen te vallen, het werd niet gemeld op de borden. Vervolgens hebben ze hem met een ander vluchtnummer wel gemeld! Nou ja, mij een biet, als ie maar op Schiphol landt.
Nu rugzak leeggooien, wassen en boodschappen doen, het is echt over.
Allemaal bedankt voor jullie reacties, echt leuk om te lezen onderweg, en tot volgende keer!