De Wifi hier op Flores is niet zo heel erg betrouwbaar, ik schrijf trouw mijn verhaaltjes en ik zie wel of en wanneer ik ze kan plaatsen.
Dinsdag zijn we voor we naar het vliegveld gingen naar het strand gewandeld om te zien hoe de vissers hun lading aan land brachten en om een kijkje te nemen op de markt waar die vis verkocht werd. De bootjes zagen er beslist niet zeewaardig uit maar waren in de vrolijkste kleuren geschilderd. Sommige vissen waren ook prachtig fel gekleurd.
De vlucht verliep voorspoedig, het was een klein maar naar mijn idee vrij nieuw toestel. Omdat we niet zo hoog vlogen konden we bijna de hele tijd zien waar we waren.
We zijn met de auto van Ende naar Moni gereden, voor weinig konden we mee rijden omdat zij toch die kant op moesten.
Het is een ritje van twee uur als alles mee zit maar dat zat het niet:er werd gewerkt aan de weg en dan sta je rustig anderhalf uur vast op de bergweg.
Het was al donker toen we in Moni arriveerden maar we konden terecht in het hotel dat we op het oog hadden.
We moesten eigenlijk heel vroeg naar bed omdat we de volgende ochtend om vier uur op moesten maar we zaten zo te kletsen en te doen dat het al rond middernacht was toen we er in kropen.