Jakkeren door Honduras

Ik vond Panama stad wel relaxt, wat we er in de gauwigheid van gezien hebben dan. Toch moesten we al weer weg, en nog erg vroeg ook. Het reist wel vlot zo zonder bagage en toen ik in het vliegtuig door het raampje keek zag ik zowaar onze rugzakken ingeladen worden, dus dat is ook goed gegaan.
Ik had stille hoop dat we misschien tijdens de vlucht het Panamakanaal zouden zien maar het was bewolkt dus dat ging niet door. Ik denk dat ik nog maar een keer terug ga!
In Tegucigalpa moesten we uit zien te vinden hoe we er weg zouden komen: de stad heeft weinig bezienswaardigheden en staat bekend als één van de onveiligste ter wereld. De man bij de infobalie liep het vuur uit zijn sloffen voor ons toen we elkaar eindelijk begrepen, ons Spaans is nog wel voor verbetering vatbaar zeg maar. Het komt er op neer dat we met volle bepakking even de snelweg over moesten steken, dwars door een parkeergarage lopen en daar, in een hoekje is het kantoortje van het 5* busbedrijf. Dat is de naam overigens, over de kwaliteit doe ik geen uitspraken. Toen ik even een sigaretje stond te roken buiten zag ik toch iets van de bedreigende situaties hier: er reed een pick-up truck langs waar achterin vier mannen zaten met bivakmutsen op en mitrailleurs in hun handen, zonder dat iemand er aandacht aan besteedde ...
Onze 5* buschauffeur reed alsof de duivel hem op de hielen zat, het was gelukkig rustig op de weg en het wegdek was ook in orde maar wat mij betreft had hij het wat rustiger aan mogen doen.
In Comayagua vonden we snel een slaapplaats en gingen enthousiast op onderzoek uit. Het is een schattig koloniaal stadje, helemaal naar onze zin. We hebben de toren van de kathedraal beklommen en genoten van het uitzicht. Het bleek al na korte tijd dat we eigenlijk de hele boel al gezien hadden en eensgezind besloten we, tegen de plannen in, de dag er op te vertrekken.
's Morgens vroeg kwamen we erachter dat er een uur tijdsverschil was met Panama, gelukkig gingen we op de bonnefooi, anders was er iets mis gegaan!
Nu ging het prima, we kregen veel hulp bij het zoeken naar het busstation en we hebben geleerd dat busstations zich altijd bij Texaco benzinestations bevinden, goed om te weten. Dit busstation was niet meer dan een paar afdakjes aan de doorgaande weg maar evengoed kwam na een half uur de bus die wij nodig hadden. Deze chauffeur reed een stuk beschaafder gelukkig.
Na een overstapje gingen we verder in een onvervalste oude gele Amerikaanse schoolbus, hier ook wel chickenbus genoemd. De rest van de rit naar Copan Ruinas hebben we in het donker afgelegd, hier zijn we beiden niet dol op en hoewel de chauffeur rustig reed dachten wij aan alle waarschuwingen voor overvallen.
Maar we zijn veilig aangekomen, hebben een voor ons doen zeer luxe hotel gekozen en morgen ... morgen gaan we de Maya site van Copan bezoeken, ZIN IN!